Elephant Valley Project and more...

Na een aantal zware dagen hangmat chillen, bbq eten, zwemmen in de zee en liggen op het strand in Koh Rong nam ik afscheid van de groep mensen met wie ik aan het reizen was en vervolgde ik mijn trip heeeeelemaal naar Mondolukiri, oost Cambodja. Na eerst 4 uur lang op mijn vertraagde boot te hebben gewacht, met super veel geluk de laatste bus vanaf Sihnoukville naar Pnomn Penh te hebben gered en midden in de nacht aangekomen te zijn (wat niet fijn is, je gaat liever niet alleen in de nacht door Pnomn Penh lopen, is niet erg veilig) gelukkig een hostel gevonden te hebben én het belangrijkste net het voetbal Nederland - Mexico te hebben gered ging het allemaal oké. Ik had de bus voor Mondolukiri al geregeld op het bus station, een ritje van 9 uur. De volgende ochtend vroeg uitgechecked in het hostel, ontbeten en naar het bus station gegaan. Gelukkig was de bus naar Mondolukiri een luxe en heb ik nog wat uurtjes slaap kunnen pakken voordat ik aankwam voor het Elephant Valley Project voor de aankomende dagen om daar vrijwilligers werk te doen. Eindelijk aangekomen ben ik vroeg naar een hotel gegaan om te slapen want ik moest de volgende dag om 7:20 klaar staan om te vertrekken naar het project. Toen ik er om 7:00 was om te ontbijten waren er al een aantal mensen die ook gingen volunteeren. We werden met jeeps de valleys over en de jungle ingereden naar het gebouw waar iedereen zich verzameld in de ochtend om te activiteien en taken uit te delen. De eerste dag heb ik met een groep de hele ochtend de valley's over gehiked (de omgeving in Mondolukiri is heel gaaf, grasvelden en jungle) om daar een groep olifanten te observeren en iemand vertelde per olifant wat zijn geschiedenis was en kenmerken. De olifanten in het Elephant Valley Project zijn allemaal gered doordat ze overwerkt, geblesseerd, mishandeld of oud waren. Sommige zijn gebruikt door de Cambodjanen voor het dragen van zwaar materiaal en anderen zijn weer gebruikt als toeristen attractie. De olifanten leren in dit project om weer 'olifant te kunnen zijn' door de hele dag lekker te lopen, eten en communiceren met andere olifanten. Elke olifant heeft een eigen Maroun, dat is een Cambodjaan die de olifant in de gaten houd, deze blijven meestal hun hele leven bij elkaar. Daarna zijn we terug gegaan naar het basecamp voor lunch (rijst met groente natuurlijk) en een half uur slaap. Na de lunch heb ik door de jungle gehiked opzoek naar de andere olifanten groep, ook kregen we weer informatie over hen en de locale Batong mensen. Dag 2 heb ik gewerkt op een bananen plantage, erg zwaar maar erg leuk. Met een manchette moesten we de rijpe bananenbomen omhakken, de bananen eraf halen en de boom in stukken hakken om te vervoeren. Iedereen was doordrenkt met zweet en onder de modder en insecten toen we klaar waren met hakken. Daarna moesten we de bomen nog naar het basecamp brengen een stuk verderop. Na lunch viel iedereen direct in slaap, kapot waren we! In de middag mocht ik samen met 2 Australische meisjes waarmee ik een kamer deel, 2 olifanten wassen in het wasstation. Was echt super super leuk, we moesten emmers water over de olifanten gooien en schrobben met een borstel. Daarna hebben we ze bananenbomen gevoerd en geobserveerd in de jungle. De laatste dag heb ik in de ochtend veldwerk gedaan, bomen, struiken en onkruid weggehaald met een machete en de laatste middag een mooie hike door de jungle gedaan door rivieren en paden opzoek naar de olifanten. Helaas was dat mijn laatste dag, super jammer dat ik al weg moest! Ik heb veel geleerd over het gedrag van olifanten, de natuur waarin ze leven en de locale Batong mensen! Ik ben gister aangekomen in Kratie, een klein stadje waar ik de zeldzame zoetwaterdolfijnen hoop te spotten. Ook zit ik helaaaas weer onder meer dan 100 bedbug beten over mn benen en rug, het bed in Mondolukiri was toch niet zo fris als ik dacht. Bummer! Tot de volgende update!